|
Pierwotna wielkość i skład depozytu jest nam nieznany. Wśród zachowanych 65 brązów wyróżniono 61 siekierek, 2 metalowe dwuczęściowe formy przeznaczone do wykonywania woskowych modeli siekierek, 1 grot oszczepu oraz fragment tulejki bliżej nie określonego przedmiotu. Świadkowie odkrycia z 1985 r. mówią, że było tam więcej niż dwie "foremki" (dwuczęściowe formy odlewnicze) oraz, że występowały tam jedynie siekierki, wszystkie "podobnego wyglądu".
Na korpusie jednej z form odlewniczych (na powierzchni 8 x 11 mm) zachowały się wytarte odciski mocnej tkaniny workowo - derkowej z przędzy skręconej z dość grubych włókien, wykonanej archaiczną techniką siatkową nie na krośnie pionowym, lecz na specjalnej ramie. Zatem złożone pod kamieniami brązy lub tylko formy odlewnicze, jako przedmioty o szczególnej wartości schowano jeszcze w specjalnym zawiniątku (worku?) wykonanym z mocnych nici.
Znalezione w Rosku przedmioty mają analogie w innych częściach Polski. Wśród 61 siekierek wyróżniono trzy typy. Najliczniej (58 egz.) reprezentowane są siekierki typu Czarnków, spotykane najczęściej w Wielkopolsce i na Śląsku w V okresie epoki brązu. W tym samym czasie lub nieco wcześniej używano siekierek z rzędami ozdobnych żeberek na tulejce, w Rosku znaleziono tylko jeden okaz. Siekierki takie używano na Śląsku, rzadziej w Wielkopolsce. Trzeci typ (2 egz.), to siekierki sześcioboczne wytwarzane na Pomorzu Zachodnim w V okresie epoki brązu lub nieco później, wzorowane na tradycji kręgu nordyjskiego. Pojedynczy grot włóczni z liściem lancetowatym należy do często występujących w epoce brązu.
Uwagę zwracają brązowe formy dwuczęściowe przeznaczone do wykonywania woskowych modeli siekierek. Wykonywano w nich woskowy odlew siekierki, po czym model ten oblepiano gliną, podgrzewano ją do momentu wycieknięcia wosku, a następnie otrzymaną formę glinianą wypełniano brązem. Na ziemiach polskich odkryto dotychczas tylko 4 brązowe formy na Pomorzu Zachodnim i na Śląsku. Z Roska znane są dwie formy, a jak informują świadkowie odkrycia w 1985 r. było ich tam jeszcze więcej.
Zespól brązów z Roska można datować na V okres epoki brązu, tj. na VIII-VII w. p.n.e. Współ występują tutaj elementy charakterystyczne głównie dla Wielkopolski, ale także dla Śląska i Pomorza Zachodniego.
|
